Έκρυβε χρυσές λίρες, χρήματα, πυρομαχικά η Κόκκινη Προβιά στα βουνά. Χρησιμοποιούσε πυξίδες, χάρτες και σκαλιστά σημάδια

Το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και η έναρξη του Ψυχρού Πολέμου, δεν χώρισε μόνο την Ευρώπη στα δύο. Την έριξε σε μια περιπέτεια, της οποίας οι διαστάσεις ήταν επώδυνες και άγνωστες. Σχεδόν τίποτα απ’ όσα έχουν γραφτεί για το πώς διαμορφώθηκε η ιστορία της Ευρώπης τα τελευταία 60 χρόνια δεν είναι αληθινό. Πολιτικοί, στρατιωτικοί και διπλωμάτες, όσοι φαινομενικά κίνησαν τα νήματα της Ιστορίας, πολλές φορές ήταν οι ίδιοι δεμένοι με νήματα σαν μαριονέτες.

Οι ιστορικές εξελίξεις είναι στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα σεναρίων που μηχανεύτηκαν οι πιο σκοτεινοί κύκλοι. Η δυτική Ευρώπη της Δημοκρατίας, που εμφανιζόταν ως ανάχωμα απέναντι στον «κομμουνιστικό κίνδυνο», κυβερνήθηκε μέσα από το πιο αντιδημοκρατικό δημιούργημα των μυστικών υπηρεσιών, αμερικανικών και βρετανικών. Έναν μυστικό στρατό από πολίτες και αξιωματικούς, ο οποίος δημιουργήθηκε για να αντιμετωπίσει μια πιθανή σοβιετική εισβολή, αλλά κατέληξε να κάνει πραξικοπήματα, να χειραγωγεί πολιτικούς και πολίτες και να καθορίζει τις εξελίξεις. Όλα αυτά στο όνομα της Δημοκρατίας και του Έθνους.

 

 

 

 

H Ελλάδα, όπως η Ιταλία και η Τουρκία, ήταν τα θέρετρα της δράσης αυτού του μυστικού στρατού της CIA, που άρχισε να δρα αμέσως μετά το τέλος του πολέμου. Περιμένοντας τους κόκκινους εχθρούς να εισβάλουν, στα πλαίσια πάντα της υποτιθέμενης αντιμετώπισης του κινδύνου, ακροδεξιοί, φασίστες, εγκληματίες, επαγγελματίες του πατριωτισμού αλλά και εξαπατημένοι, έγιναν εντολοδόχοι και κατάσκοποι ξένων μυστικών υπηρεσιών. Πολλοί απ’ αυτούς κατέχουν ακόμη εξέχουσες θέσεις στην κοινωνία, αφού η δράση τους δεν αποκαλύφθηκε ποτέ. Έλληνες στρατηγοί, όπως άλλωστε Τούρκοι και Ιταλοί, έπαιρναν εντολές από ξένους πράκτορες, εν αγνοία των θεσμικών οργάνων του κράτους. Η επιχείρηση η οποία εκπονήθηκε από το Γραφείο Πολιτικού Σχεδιασμού της CIA ( Office of Policy Coordination O.P.C.) είχε την κωδική ονομασία Stay Behind. Υλοποιήθηκε σε 16 ευρωπαϊκές χώρες μέλη του ΝΑΤΟ αλλά και σε τέσσερις ουδέτερες χώρες (Αυστρία, Σουηδία, Φινλανδία, Ελβετία).

Ο ερυθρός κίνδυνος δεν πραγματοποίησε την υποτιθέμενη απειλή του, αλλά το δίκτυο της Stay Behind, χτύπησε τη Δημοκρατία, δολοφόνησε αντιπάλους και εξόντωσε αμάχους για να στρέψει τον ρου της ιστορίας στην επιθυμητή κατεύθυνση της αποδοχής του Pax Americana.

Το δίκτυο αποκαλύφθηκε το 1989 στην Ιταλία, όπου δρούσε με την κωδική ονομασία Gladio. Ο Ανδρέας Παπανδρέου παραδέχθηκε την ύπαρξη του δικτύου τονίζοντας ωστόσο πως το είχε διαλύσει το 1984. Αυτό όμως δεν ήταν η πλήρης αλήθεια. Το δίκτυο, δηλαδή ουσιαστικά οι κρύπτες με όπλα, ασυρμάτους, λίρες, όπως και τα κέντρα εκπαίδευσης των πρακτόρων είχαν καταργηθεί ως το 1988, αλλά ουδέποτε αποκαλύφθηκε τι πραγματικά έκανε τα χρόνια που περίμενε να εισβάλουν οι Σοβιετικοί. Τα αρχεία του δικτύου καταστράφηκαν στην υψικάμινο του Ασπροπύργου, μαζί με το κομμάτι της βρόμικης ιστορίας. Έτσι τουλάχιστον νόμιζαν.

 

Εκτός από τα έγγραφα όμως υπάρχουν και οι άνθρωποι. Δεκάδες συνεντεύξεις, χιλιάδες ώρες μαγνητοσκοπήσεων και βιντεοσκοπήσεων, καταγράφουν την ιστορία της επιχείρησης που από λάθος έγινε γνωστή στην Ελλάδα ως «Κόκκινη Προβιά». Οι πρωταγωνιστές, άλλοι επειδή ήθελαν να καταγραφεί η ιστορία, άλλοι από ενοχές, μίλησαν αποκαλύπτοντας όσα έγιναν. Ουσιαστικά οι μαρτυρίες τους και τα έγγραφα ξαναγράφουν τη σύγχρονη ιστορία της χώρας. Τα δύο πραξικοπήματα Παπαδόπουλου και Ιωαννίδη, το Κυπριακό, βομβιστικές επιθέσεις, η έκρηξη στον Γοργοπόταμο τον Νοέμβριο του 1964, οι εκλογές βίας και νοθείας το 1962, η επιλογή πρωθυπουργών και ηγεσίας της Ελληνικού Στρατού, είναι μόνο μερικά απ’ όσα έχουν ως κρυφό πρωταγωνιστή το μυστικό στρατό της CIA στην Ελλάδα.

Η Ελλάδα δεν θα ήταν όπως είναι αν δεν υπήρχε η ελληνική «Κόκκινη Προβιά». Αν και φαντάζει αντιδιαλεκτικό το συμπέρασμα, αφού η ιστορία γράφεται με τα «όταν» και όχι με τα «αν» που θέτουμε εκ των υστέρων, ωστόσο είναι σίγουρο πως δεν θα είχε πέσει σε πολλές από τις περιπέτειες που βασάνισαν εκατομμύρια Έλληνες και τους απογόνους τους, διαιωνίζοντας το κλίμα του εμφυλίου προς όφελος της ανωμαλίας που εξυπηρετούσε τους συμμάχους.

 

Οι πρωταγωνιστές της «Κόκκινης Προβιάς», όπως και οι εμπνευστές της στο Λάνγκλεϊ, αν και δεν τοποθετήθηκαν ποτέ επίσημα, αφήνουν να εννοηθεί πως ήταν μια επιχείρηση σαν αυτές που είχαν εκπονήσει και τα δύο μπλοκ. Άνθρωποι που μέσα από την παρασκηνιακή τους δράση αιματοκύλησαν την Ελλάδα, λένε πως το έκαναν για να μην πέσει το έθνος στα χέρια των κομμουνιστών. Ταύτισαν τις επιλογές τους με το εθνικό συμφέρον και το συμφέρον της CIA με τον ελληνικό πατριωτισμό. Είναι βέβαια τραγελαφικό, γιατί το σχέδιο «Κόκκινη Προβιά», το πρώτο πράγμα που προέβλεπε ήταν να εγκαταλειφθεί η Ελλάδα βορείως του Αλιάκμονα αν υπήρχε σοβιετική εισβολή. Έτσι ο αγοραίος πατριωτισμός, εξαγορασμένος με χρυσές λίρες και δολάρια απ’ την Αμερική, έστηνε προβοκάτσιες και κυβερνήσεις περιμένοντας να αποτρέψει το χειρότερο. Το δόγμα ήταν απλό: «γιατί να περιμένουμε να μπουν οι κομμουνιστές όταν μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε εδώ που τους έχουμε;». Αφού κατέληξαν στο δόγμα, στη συνέχεια κατέληξαν στο να βαφτίζουν κομμουνιστή όποιον δεν τους ήταν αρεστός. Μια δημοκρατία στα δικά τους μέτρα, με βία, αίμα και αθλιότητες, πήρε σάρκα και οστά ξεσχίζοντας σάρκες άλλων Ελλήνων

Οι αποκαλύψεις που γίνονται σήμερα από τη δημοσιογραφική έρευνα, θα μπορούσαν να έχουν γίνει θεσμικά από το ελληνικό κράτος και μάλιστα από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου. Όχι μόνο δεν έγιναν, αλλά ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του Ανδρέα, ο Αντώνης Δροσογιάννης, υπήρξε αρχηγός αυτού του δικτύου. Τα έγγραφα που δημοσιεύουμε δεν χωρούν αμφισβήτηση. Ο Δροσογιάννης, ως έλληνας αξιωματικός, πριν γίνει υπουργός Άμυνας, στο ίδιο τραπέζι με πράκτορες της CIA, διαπραγματεύεται την προμήθεια «δολοφονικών συσκευών» για το παρακρατικό δίκτυο. Από την ίδια θέση με τον Δροσογιάννη πέρασαν επιφανείς Έλληνες, στρατηγοί που ορκίστηκαν πίστη στο Σύνταγμα, ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός στρατηγός Παπάγος και ο αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ. Η συγκάλυψη του δικτύου, η καταστροφή του αρχείου και η σιωπή έχουν ένα λόγο. Η ιστορία που πιστεύουμε, είναι πιο βολική από την ιστορία όπως υπήρξε.

Η αποκάλυψη του δικτύου της «Κόκκινης Προβιάς», θα απειλούσε το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα και την ίδια τη συμμαχία με τους Αμερικανούς.

 

Νίκος Κουρής μιλά για όλα. Πτέραρχος, τέως Α/ΓΕΑ και Α/ΓΕΕΘΑ αλλά και ΥΦΕΘΑ, ο Νίκος Κουρής μιλά για όλους και για όλα στον Αντώνη Κακαρά.

 

Μιλά “για ΝΑΤΟ, «συμμάχους, χούντα, αποκαταστάσεις αντιστασιακών και «αντιστασιακών», για την GLADIO, για τις λοβιτούρες” , όπως σημειώνει στην εισαγωγή του ο Αντώνης Κακαράς ο οποίος προσθέτει:

” Η συνέντευξη πάρθηκε από τον τέως Αρχηγό της Πολεμικής Αεροπορίας και Υφυπουργό Εθνικής Άμυνας για σειρά ετών επί ΠΑΣΟΚ, όταν είχε αποσυρθεί από την ενεργό πολιτική. Ένας από τους βασικούς λόγους της επιδίωξης για τη συζήτηση ήταν ότι η γλώσσα που χρησιμοποιούσε ανέκαθεν (και συνεχίζει όσο η υγεία του το επιτρέπει)  για τα αποκαλούμενα Εθνικά Θέματα και για το ρόλο τού ΝΑΤΟ και των «συμμάχων» μας, είναι ωμή και χωρίς φιοριτούρες.

 

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:

–  Κύριε αρχηγέ σας έστειλα ένα σύνολο ερωτημάτων τα οποία ξεκινούν από την εποχή που μπήκατε στη σχολή ικάρων ή ενταχτήκατε στη πολεμική αεροπορία. Μπορείτε να μου πείτε γιατί επιλέξατε την πολεμική αεροπορία και αν χρησιμοποιήσατε μέσον;

Ν. Για να είμαι τελείως ειλικρινής μπήκα στη σχολή Ικάρων για λόγους βιοποριστικούς. Ήμουνα παιδί φτωχής οικογένειας και δεν είχα τις προϋποθέσεις για κάτι …, για σπουδές μάλλον, ανώτερες ή πανεπιστήμιο ή Πολυτεχνείο. Αυτός ήταν ο λόγος.

–  Πότε μπήκατε και αν μπήκατε με μέσο;

Ν. Όχι, μπήκα με το σπαθί μου. Μπήκα δέκατος μεταξύ σαράντα.

–  Στην τάξη σας, άλλοι μπήκαν με μέσον;

Ν. Μπήκαν. Υποθέτω ναι, δεν μπορώ να ξέρω ακριβώς τι μέσον χρησιμοποίησαν, αλλά ασφαλώς μπήκανε και μερικοί με μέσον. Μερικοί, όχι όλοι.

–  Στο βιβλίο σας λέτε ότι δεν συναντήσατε γόνους μεγαλοαστικών οικογενειών. Τι εννοείτε μ’ αυτό; Και γιατί δεν συναντήσατε;

Ν. Όλα τα παιδιά, σχεδόν όλα της τάξεως μου, ήτανε παιδιά αστικών και αγροτικών οικογενειών.

–  Πως το εξηγείτε αυτό;

Ν. Διότι πιθανώς δεν θέλανε να διακινδυνέψουνε τη ζωή τους για ένα κομμάτι ψωμί. Να θυσιάσουν τη ζωή τους για να προσποριστούν τα προς το ζην.

–  Κύριε αρχηγέ μπήκατε στη σχολή Ικάρων το 1948, βγήκατε το 1950;

Ν. Ναι, ναι.

–  Ακριβώς τότε που τελείωνε ο εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα. Τι σας άφησε αυτή η περίοδος στη σχολή Ικάρων;

Ν. Δεν μπορώ να πω ότι μέσα στη σχολή …, υπήρχε ακόμα και στα χρόνια του εμφυλίου πολέμου ένα έντονο αντιδημοκρατικό πνεύμα. Μάλλον αδιάφορα οι προϊστάμενοι και οι διοικητές μάς περνούσανε το γεγονός ότι, βρισκόμασταν στον εμφύλιο πόλεμο. Αντιμετώπιζαν τον εμφύλιο πόλεμο σαν καθαρώς επαγγελματικό θέμα. Σαν ένα θέμα πολέμου. Σαν επαγγελματίες στρατιωτικοί. Δεν γινόταν προπαγάνδα δηλαδή. Τουλάχιστον φανερή.

–  Κύριε Κουρή, για να μπείτε στη σχολή Ικάρων ψάχτηκε ιδεολογικά η οικογένεια σας ή όχι;

Ν. Σίγουρα ψάχτηκε. Όπως γινόταν για όλες τις οικογένειες των μελλοντικών, υποψηφίων μονίμων στελεχών.

–  Γιατί γινόταν αυτό;

Ν. Γιατί το στράτευμα, οι ένοπλες δυνάμεις την εποχή εκείνη θεωρούσαν ότι έπρεπε να ανήκουν σε ορισμένη πολιτική παράταξη. Και να υποστηρίζουν το υφιστάμενο τότε καθεστώς. Της βασιλείας ή του (…) κατά επέκταση αργότερα, το ’52 και μετά.

–  Το υφιστάμενο καθεστώς κύριε Κουρή, μετά από τον εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα, το πολιτικό καθεστώς ελέγχετο από την δεξιά πολιτική παράταξη, την συντηρητική πολιτική παράταξη. Από εκεί έπαιρναν παιδιά για τις στρατιωτικές σχολές ή όχι;

Ν. Η επιδίωξη ήτανε να παίρνουνε παιδιά δεξιών οικογενειών. Παιδιά οικογενειών που είχανε φανερά εκδηλωθεί υπέρ της δημοκρατικής παρατάξεως δεν είχανε θέση στις στρατιωτικές σχολές των μονίμων στελεχών.

–  Αναφέρεστε στο βιβλίο σας εν εκτάσει στη δίκη των αξιωματικών της αεροπορίας, στα βασανιστήρια και στις καταδίκες.

Ν. Ναι.

–  Και οι θέσεις σας είναι πολύ προχωρημένες ακόμα και για έναν πολιτικό προοδευτικού κόμματος, όπως ήταν το ΠΑΣΟΚ . Πως το εξηγείτε εσείς αυτό;

Ν. Έτυχε να γνωρίζω σχεδόν όλους εκείνους, που καταδικάστηκαν την εποχή εκείνη. Με μερικούς από αυτούς ήμασταν συνάδερφοι εκπαιδευτές αέρος στη σχολή ικάρων. Γνώριζα λοιπόν τον χαρακτήρα τους, ήξερα για τα δημοκρατικά τους φρονήματα, τα οποία δεν ξεπερνούσανε τα όρια του νόμιμου καθεστώτος της εποχής εκείνης, δηλαδή οι άνθρωποι δεν ήτανε κομμουνιστές, ήτανε απλώς κεντρώοι. Και επειδή ορισμένοι παράγοντες του καθεστώτος με τη σύμπραξη των Αμερικανών θελήσανε να δημιουργήσουνε ένα φάντασμα κομμουνιστικής απειλής την εποχή εκείνη για να κάνουνε εκκαθαρίσεις στο στράτευμα, σκηνοθέτησαν τη λεγόμενη δίκη των αεροπόρων. Και όλοι αυτοί όπως φαίνεται, τελικά αθωώθηκαν με ένα νομοσχέδιο, με νόμο που έκανε η ίδια η δεξιά παράταξη, ο Καραμανλής. Για να ολοκληρωθεί βέβαια η δικαίωση από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ  πολύ αργότερα, που αποκαταστάθηκαν στους ανώτερους βαθμούς, όσοι θέλουν.

–  Εντούτοις κύριε Κουρή, τον εμφύλιο πόλεμο τον έβγαλε πέρα και κεντρώο κόμμα και εκτελέσεις γινόντουσαν επί κεντρώων κομμάτων στην κυβέρνηση, τις οποίες σταμάτησε ο Καραμανλής, που έντονα επικρίνετε στο βιβλίο σας. Πως εξηγείτε ότι ακόμα και αξιωματικοί προερχόμενοι από κεντρώες οικογένειες, απαγορευόταν να μπουν στις παραγωγικές σχολές;

Ν. Δεν την καταλαβαίνω τη θέση σας.

–  Κεντρώα κόμματα διεξήγαγαν τον εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα ή όχι;

Ν. Στην ουσία δεν τον έκαναν τον εμφύλιο πόλεμο οι κυβερνήσεις οι κεντρώες. Αλλά το παρακράτος. Το οποίο στην ουσία κυβερνούσε τον τόπο. Δηλαδή ο Πλαστήρας δεν είχε καθόλου συμμετοχή στην εκτέλεση του Μπελογιάννη, παραδείγματος χάριν. Το παρακράτος λειτούργησε πίσω από την πλάτη και κάνουνε τα πόδια στις κυβερνήσεις Πλαστήρα.

–  Ελεγχόμενο το παρακράτος από ποιους;

Ν. Από τους Αμερικανούς.

–  Μόνο από τους Αμερικανούς ή και από φορείς εδώ στην Ελλάδα;

Ν. Και από φορείς εντός της Ελλάδας και συγκεκριμένα από φορείς των ανακτόρων, οι οποίοι και αυτοί με τη σειρά τους ελέγχονταν από πράκτορες της C.I.A..

–  Είπατε ήδη δύο βαριά πράγματα, τα οποία τα αναφέρετε κατ’ επανάληψη στο βιβλίο σας. Πράκτορες της C.I.A. σε επαφή με τα ανάκτορα και τα ανάκτορα να ελέγχουν το παρακράτος. Που το στηρίζετε αυτό;

Ν. Το στηρίζω σε μαρτυρίες των ίδιων των Αμερικανών, Αμερικανών παραγόντων σημαντικών την εποχή εκείνη, οι οποίοι σε βιβλία τους αργότερα, αποτύπωσαν τις σχέσεις ανακτόρων και C.I.A.

–  Αυτά που μνημονεύετε στο βιβλίο σας ή κύριε Κουρή {τα διαπιστώσατε} κατέχοντας, μετά το ’75-’76 όταν ήρθε η σειρά σας, ηγετικές θέσεις στις ένοπλες δυνάμεις αλλά και στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας; {Πού τα} βρήκατε, αυτά τα οποία λέτε σήμερα και στο βιβλίο σας;

Ν. Τα ίχνη αυτών που αναφέρω τώρα, τα βρήκα εγώ όταν έγινα αρχηγός του επιτελείου Εθνικής Άμυνας.

–  Που τα βρήκατε;

Ν. Στη λεγόμενη ΄΄κόκκινη προβιά΄΄. Στη σύνδεση δηλαδή με συμφωνία του ’56, διευθυντού της C.I.A. με τον τότε αρχηγό ΓΕ.Ε.ΘΑ., η οποία συμφωνία προέβλεπε την συνεργασία των δυνάμεων καταδρομών με μια ξένη υπηρεσία πληροφοριών.

–  Κύριε αρχηγέ, αυτά τα λέτε στο βιβλίο σας και τα γνωρίζω. Που τα βρήκατε, σε τι έγγραφα στηρίζετε αυτή σας την αποκάλυψη και στο βιβλίο σας;

Ν. Στην συμφωνία. Στο κείμενο της συμφωνίας. Αλλά όχι μόνο στη συμφωνία και στην ύπαρξη ενός γραφείου παράνομου θα έλεγα, το οποίο λειτουργούσε μέσα στην περίβολο του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και στο οποίο, από καιρό σε καιρό, έρχονταν άνθρωποι της C.I.A. σε επαφή με εντεταλμένους, εξουσιοδοτημένους και μεμυημένους αξιωματικούς του στρατού των ελληνικών δυνάμεων. Ήταν ένα γραφείο[1] στο οποίο κυκλοφορούσαν αυτοκίνητα με στρατιωτικούς αριθμούς και υπήρχε, βρήκα εγώ τουλάχιστον, ένα χρηματοκιβώτιο με χιλιάδες λίρες. Και όταν αποκάλυψα την ύπαρξη, μου απεκαλύφθη ο αξιωματικός των ειδικών δυνάμεων από τον ταγματάρχη, τον υποστράτηγο, η ύπαρξη αυτού του κυκλώματος και του δικτύου των χιλίων περίπου κρυπτών, στις οποίες είχανε εναποθηκευτεί υλικά, κυρίως σοβιετικής κατασκευής. Αφού ενημέρωσα τους αρχηγούς των Γενικών επιτελείων, πήραμε απόφαση να ενημερώσουμε τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, στον οποίο εισηγήθηκα να διαλύσουμε το κύκλωμα αυτό και να σταματήσουμε κάθε επαφή μεταξύ της C.I.A. και των αξιωματικών των ενόπλων δυνάμεων. Και συγκεκριμένα των αξιωματικών, ορισμένων αξιωματικών, των δυνάμεων καταδρομών.

–  Κύριε Κουρή αυτό που μου λέτε τώρα και το έχετε γράψει και στο βιβλίο σας, συμβαίνει όταν εσείς είστε αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας. Δηλαδή μεταξύ των ετών;

Ν. ’84 και ’89.

–  Γνωρίζετε πολύ καλύτερα από εμένα, ότι η επιβίωση τέτοιων μηχανισμών και γραφείων έστω και παράνομα, στα πλαίσια των ενόπλων δυνάμεων, προϋποθέτει χρήματα και γνώση της ηγεσίας και γνώση σε ένα ευρύ φάσμα αξιωματικών. Από το 1953 λοιπόν ή το ’55;

Ν. Το ’55.

–  Το ’55 που υπάρχει αυτή η συμφωνία, μέχρι το ’85 – ’87 που εσείς το βγάλατε στην επιφάνεια, αυτή η οργάνωση, η ΄΄κόκκινη προβιά΄΄ όπως τη λέτε ή η ΄΄επιχείρηση/σχέδιο επιθετικής επιστροφής΄΄ όπως την λένε του στρατού ξηράς, δεν ήταν σε γνώση των κυβερνήσεων; Και της δικτατορίας ακόμα;

Ν. Προσωπικά αμφιβάλω αν ήτανε αυτά τα πράγματα σε γνώση των δημοκρατικών κυβερνήσεων, ακόμα και των αρχηγών των Γενικών Επιτελείων. Είμαι βέβαιος, παραδείγματος χάριν, ότι ο ναύαρχος Αυγέρης στο λίγο διάστημα που έμεινε σαν αρχηγός του Γενικού Επιτελείου, δεν είχε ιδέα από αυτό το σύστημα. Σίγουρα δεν είχε η Βουλή των Ελλήνων, σίγουρα δεν είχανε γνώση οι πρωθυπουργοί, έστω και οι δεξιοί.

–  Ο Αυγέρης να το καταλάβει κανείς γιατί ήταν προελεύσεως και ναυτικού και του στρατού ξηράς ειδικά ένα τέτοιο σχέδιο δεν θα το έλεγαν στον Αυγέρη μάλιστα. Αλλά εσείς λέτε ξεκάθαρα στο βιβλίο σας και είπατε και σήμερα, ότι το παλάτι και η C.I.A. ήλεγχαν το παρακράτος και προσθέτω εγώ και τις ένοπλες δυνάμεις, γιατί το γράφετε στο βιβλίο σας. Πως το ήλεγχαν; Πως ήλεγχαν τις ένοπλες δυνάμεις, το παρακράτος και η C.I.A., χωρίς να γνωρίζει η κάθε κυβέρνηση;

Ν. Η κυβέρνηση, οι κυβερνήσεις μάλλον, της εποχής εκείνης, της προδικτατορικής εννοώ, είχαν πιθανώς την εντύπωση ότι αυτές οι συνεργασίες γινόντουσαν στα πλαίσια του Ν.Α.Τ.Ο.. Ενώ οι συμφωνίες γινόντουσαν εκτός Ν.Α.Τ.Ο.. Ήτανε (…) συμφωνίες και μάλιστα περίεργες, μεταξύ μιας υπηρεσίας πληροφοριών ενός κράτους και ενός τμήματος των ενόπλων δυνάμεων της χώρας, των ειδικών δυνάμεων. Και δεν είναι καθόλου περίεργο, που διάβασες στο βιβλίο μου, ότι το κίνημα του ’67, 21η Απριλίου το ’67.  Έγινε κυρίως από τις δυνάμεις αυτές, τις λεγόμενες δυνάμεις καταδρομών.

 

Ανιχνευτές, μαγνητόμετρα, γεωραντάρ, ραβδοσκοπικά όργανα, εκκρεμές, ανιχνευτές μετάλλων ασφαλείας, πύλες ανίχνευσης, αδιάβροχοι ανιχνευτές μετάλλων, κάμερες βυθού, πιάτα χρυσού, ανιχνευτές για φυσικό χρυσό στο κατάστημα Polatidis group.

Ραβδοσκοπικά, αποστατικά ραβδοσκοπίας εντοπισμού μετάλλων, αποθηκών, αποκρύψεων, σπηλιών, έρευνας σε μεγάλη απομακρυσμένη απόσταση.

Ανιχνευτές μετάλλων και χρυσού.

Μηχανήματα μετάλλων και χρυσού.

Ανιχνευτής χειρός και χρυσού.

Ανιχνευτές χειρός και μετάλλων.

Ραβδοσκοπικά μηχανήματα για εύρεση χρυσού και μετάλλων.

Στο κατάστημα μας θα βρείτε όλους τους  ανιχνευτές μετάλλων.

 

 

 

–  Υπονοείτε δηλαδή ότι στην GLADIO ή στη σχεδίαση επιθετικής επιστροφής, που το κυρίαρχο βάρος έπεφτε στις δυνάμεις καταδρομών, υπήρχε και η σχεδίαση για επιβολή δικτατορίας στην Ελλάδα; Αυτό πρώτη φορά ακούγεται.

Ν. Δεν μπορώ να πω μετά βεβαιότητας ότι υπήρχε τέτοιο σχέδιο, πάντως ότι ήτανε ένα κύκλωμα, μια σχεδίαση σαφώς αντικομουνιστική και παράνομη, είμαι βέβαιος. Διότι δεν ήτανε σε γνώση της Βουλής των Ελλήνων και πιστεύω και της ηγεσίας των ενόπλων δυνάμεων, της εκάστοτε ηγεσίας των ενόπλων δυνάμεων. Ήτανε σε γνώση μόνο ορισμένων στελεχών, τα οποία είχανε ειδικές σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες.