ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ: “ΚΡΥΜΜΕΝΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ Υπάρχουν…”

Περιγραφή

ΕΛΛΗΝΕΣ, ΣΕΡΒΟΙ και ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ
ΚΟΜΙΤΑΤΖΗΔΕΣ

Ο όρος Κομιτατζής (Βουλγαρικά, Σερβικά: Комити, Komiti,
Ρουμανικά: Comitagiu, Τουρκικά: Komitacı, Αλβανικά: Komitaji)
αναφέρεται στους αντάρτες, μέλη μιας μυστικής επαναστατικής
οργάνωσης και συγκεκριμένα σε μέλη ανταρτικών ομάδων που
δρούσαν στα Βαλκάνια κατά την διάρκεια της τελευταίας ιστορικής περιόδου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, εναντίον των
οθωμανικών αρχών.
Η λέξη Κομιτατζής προέρχεται από την αγγλική λέξη committee
που σημαίνει επιτροπή, λέξη που χρησιμοποιήθηκε ως δάνειο στη
τουρκική γλώσσα. Οι αντάρτες, ως μέλη της επιτροπής
(σσ. του κομιτάτου), ταυτίστηκαν με τις επαναστατικές επιτροπές, έτσι ώστε να τους αποδοθεί η συγκεκριμένη ονομασία.
Από τα τέλη του 19ου αι. και μετά το τέλος του Ρωσοτουρκικού πολέμου το 1878, αρχίζει μια περίοδος έντονων εθνικών ανταγωνισμών στις ευρωπαϊκές περιοχές της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας.

Ο τουρκικός στρατός, επειδή ήταν τακτικός στρατός, ήταν πιο οργανωμένος. Οι στρατιώτες έφεραν τυφέκιο, οι αξιωματικοί πιστόλι ή περίστροφο και ξίφος. Σπάνια έφερναν και τα προσωπικά
τους όπλα. Εκείνη την εποχή επιτρεπόταν στους αξιωματικούς να διαθέτουν και να φέρουν μαζί τους τον προσωπικό τους οπλισμό. Γι’ αυτό βλέπουμε τον Εμβέρ μπέη να φέρει
αραβίδα Μάουζερ, μοντέλο 1895, που όμως δεν αγοράστηκε ποτέ από τον τουρκικό στρατό. Προφανώς ήταν το προσωπικό του όπλο, επίσης βλέπουμε τον Κενάν Μεσσαρέ, γιο και υπασπιστή του Χασάν Ταχσίν Πασά, να διαθέτει περίστροφο Ναγκάν, μοντέλο 1898, εξαιρετικής όμως ποιότητας, περίτεχνα διακοσμημένο με χρυσή επιγραφή και κοκάλινη λαβή. Ασφαλώς δεν ήταν το υπηρεσιακό του περίστροφο.

Ήταν το περίστροφο ατομικής του οπλοφορίας. Την εποχή εκείνη το επίσημο ελληνικό κράτος δεν έπαιρνε κανένα μέτρο προκειμένου να εμποδίσει τον
εξοπλισμό των Βουλγάρων κομιτατζήδων. Οι έμποροι όπλων Αδελφοί Μαλτσινιώτη στην Αθήνα πουλούσαν όπλα και πυρομαχικά σχεδόν σε οποιονδήποτε. Αυτό εκμεταλλεύτηκαν οι αντιπρόσωποι των Βουλγάρων και, χωρίς να δηλώσουν την πραγματική τους ταυτότητα και τον πραγματικό λόγο για τον οποίο ήθελαν τα όπλα, κατόρθωσαν να προμηθευτούν όπλα για να τα προωθήσουν στη Μακεδονία. Αυτό το ρεύμα προμήθειας οπλισμού για τους κομιτατζήδες γρήγορα σταμάτησε. Η προμήθεια όπλων ήταν εύκολη υπόθεση στην Αθήνα των αρχών
του 1900, αρκεί να διέθετε κάποιος χρήματα. Τα μέτρα περιορισμού κυκλοφορίας όπλων εφαρμόστηκαν αργότερα