Ο Πονηρός Τσοπάνης
Ο Πολατίδης έχει ακούσει πολλές ιστορίες για θησαυρούς. Εδώ και 30 χρόνια ερευνώντας, βρέθηκε με πολλούς χρυσοθήρες, ραβδοσκόπους και άκουσε για ανιχνευτές μετάλλων, για σημάδια θησαυρών είτε ήταν σκαλιστά στα βράχια, είτε στα δένδρα ενώ μπήκε σε πολλές σπηλιές και τις ερεύνησε.
Κάποια σημάδια είναι φυσικά όπως μία πηγή, ένας τεράστιος βράχος, ένα μεγάλο δένδρο, ένας λόφος, ένας μύλος, ένα ποτάμι, μία εκκλησία, ένα νεκροταφείο, μία βυζαντινή γέφυρα.
Συνήθως όλοι οι χρυσοθήρες ερευνητές ψάχνουν για χρυσές λίρες, πεντόλιρα και πλάκες χρυσού.
Σε πολλά σημάδια κρύβονται διάφορα μυστικά όπως γιάφκες ανταρτών, κομιτατζήδων, Τούρκων κτλ. Μπορεί να κρύβεται οπλισμός ή να κρύβονται στρατιωτικοί χάρτες. Βρέθηκαν ραπτομηχανές, νοσοκομεία, καλύβες, οδοιπορικά. Βέβαια έχουν εντοπιστεί και χρυσές λίρες.
Ακόμα όμως κάποια σημάδια δεν έχουν φανερώσει τα μυστικά τους. Θα έρθει η στιγμή που κάποιος ερευνητής θα βρει τη λύση. Θέλει όμως μεγάλη προσοχή γιατί κάποια σημάδια είναι παραπλανητικά.
Η παρακάτω ιστορία που θα σας διηγηθούμε είναι αληθινή και τα γεγονότα πέρα ως πέρα αληθινά.
Ήταν ένας τσοπάνης ο οποίος έφτιαχνε ψεύτικα σημάδια στα βράχια με σκοπό να μάθει την αλήθεια και να ανακαλύψει το θησαυρό που έψαχνε.
Για μεγάλο διάστημα «βασάνιζε» πολλούς ανιχνευτές μετάλλων, ταλαιπώρησε ραβδοσκόπους, άτομα που έλυναν σημάδια και πολλούς άλλους με έναν και μόνο σκοπό, να μάθει την αλήθεια. Ενώ είχε βρει τα πραγματικά σημάδια σε συγκεκριμένο μέρος ο πονηρός τσοπάνης τους οδήγησε στην περιοχή που υπήρχαν τα ψεύτικα σημάδια που είχε δημιουργήσει ο ίδιος.
Έβλεπε πως λύνουν οι ειδικοί λύτες τα σημάδια και τα σύμβολα. Προσπαθούσε να αντλήσει όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες και να γίνει γνώστης των πραγμάτων. Όταν κάποια μηχανήματα χτυπούσαν στο έδαφος, αυτός τους έλεγε να σκάψουν και φαινόταν αληθινός ο πονηρός τσοπάνης. Τα μηχανήματα εντόπιζαν είτε μία σφαίρα, είτε ένα πέταλο είτε ένα κουτί. Οι διάφοροι ραβδοσκόποι χτυπούσαν και σε διάφορα άλλα σημεία και ο τσοπάνης συμμετείχε σε όλη την αποστολή.
Έπειτα ο πονηρός τσοπάνης απευθύνθηκε στον Πολατίδη.
Μετά από πολλές συναντήσεις τον έπεισε με διάφορες φωτογραφίες από σημάδια να ερευνήσει το χώρο. Όμως ο τσοπάνης προσπάθησε να τον ξεγελάσει. Μετά από έρευνα ωρών κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Αφού χρησιμοποίησε ανιχνευτές μετάλλων τελευταίας τεχνολογίας, μαγνητόμετρα, φασματογράφους, ραβδοσκοπικά όργανα, φωτογραφικά μηχανήματα και αποστατικά σύγχρονα ασύρματα έπρεπε να πάρει ένα στίγμα.
Στο σημείο εκείνο ο Πολατίδης και η ομάδα του κάνουν ένα μικρό meeting και του λένε ότι σταματάει η έρευνα. Ο τσοπάνης τους κοίταξε γιατί δεν πήρε κάποιο αποτέλεσμα. Τότε ο Πολατίδης απάντησε κατά λέξη «αν δεν μας πεις την αλήθεια και τι ακριβώς έχεις στο μυαλό σου, γιατί η σκέψη σου είναι αόρατη και δεν μπορώ να την καταλάβω, δεν συνεχίζουμε». Έτσι έφυγε με την ομάδα του από το σημείο καθώς κατάλαβε την απάτη που υπήρχε. Ο πονηρός τσοπάνης όμως εμφανίστηκε ξανά μετά από δέκα μέρες και είπε να πάνε να ερευνήσουν ξανά στο σημείο.
Ο Πολατίδης όμως είπε ότι εκεί δεν έχει τίποτα και του είπε να πάει άλλους να κοροϊδέψει. Εκείνος όμως μη έχοντας άλλα επιχειρήματα είπε ότι ταλαιπώρησε πολλούς χρυσοθήρες με μηχανήματα ανιχνευτών μετάλλων και πολλούς ραβδοσκόπους. Πρότεινε μάλιστα να τον πάει στα αληθινά σημάδια με την προϋπόθεση να μοιραστούν τις χρυσές λίρες. Ο Πολατίδης έχοντας καταλάβει πόσο πονηρός είναι ο τσοπάνης του είπε «με κορόιδεψες μια φορά μη με κοροϊδέψεις και δεύτερη. Θα πάμε όταν ανοίξει ο καιρός». Από τότε ο τσοπάνης εδώ και δυο χρόνια παίρνει τον Πολατίδη τηλέφωνο για να πάνε.
Η ιστορία αυτή διδάσκει να μην έχουμε εμπιστοσύνη ποτέ τους άνθρωπους που μας ξεγέλασαν. Ο πονηρός τσοπάνης μια ζωή πονηρός θα είναι. Ποτέ με τέτοιους πονηρούς.
