ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ-ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Την παρακάτω αληθινή ιστορία μας διηγήθηκε ο Γιάννης Παπαδόπουλος:
“Στον Έβρο που υπηρετούσα την θητεία μου σαν υπαξιωματικός στρατιώτης, παρατηρητής της 50ης ταξιαρχίας πεζικού, αποσπάστηκα στον τρίτο λόχο που είχε αρμοδιότητα τα φυλάκια των ελληνοτουρκοβουλγαρικών συνορών στο τριεθνές ανάμεσα στην Ορεστιάδα και το Διδυμότειχο.

Εκεί στο φυλάκιο που υπηρετούσα είχα παρατηρήσει ένα παρατημένο ακατοίκητο χωριό.  Είχε διασωθεί μόνο μια ωραία εκκλησία. Το χρονικό εκείνο διάστημα παρατήρησα ένα αυτοκίνητο όπου επέβαιναν δυο άντρες και μια γυναίκα. Το αυτοκίνητο είχε ξένες πινακίδες Γερμανίας. Πήγαν στο χωριό, έστησαν μια μεγάλη σκηνή και διανυκτέρευαν και έμεναν εκεί. Το γεγονός αυτό μου κίνησε την περιέργεια και πλησίασα να δω τι συμβαίνει. Διαπίστωσα ότι έψαχναν τα ντουβάρια ενός μισογκρεμισμένου σπιτιού με ανιχνευτές χρυσού. Εγώ κατέβηκα στην ταξιαρχία στο Σουφλί  και με έστειλαν στην Αλεξανδρούπολη για 10 ολόκληρες ημέρες. Όμως το μυαλό μου ήταν συνέχεια στο φυλάκιο και στους γερμανούς.

Γυρνώντας στο φυλάκιό μου εγώ και ένας στρατιώτης πήγαμε στο μέρος που είχαν κατασκηνώσει οι Γερμανοί αλλά αυτοί είχαν φύγει. Είχαν σκάψει δίπλα στο ντουβάρι του παλιού σπιτιού γύρω στους 60 πόντους. Εκεί βρήκαμε τρεις χρυσές λίρες. Καταλάβαμε ότι στην τρύπα υπήρχε  θησαυρός. Ξαφνιαστήκαμε και ψάξαμε τριγύρω αλλά δεν βρήκαμε άλλες χρυσές λίρες.  Μοιραστήκαμε τις τρεις λίρες. Την μία την παίξαμε κορώνα γράμμα χουμάρι. Και αυτή την έχασα. Αυτή ήταν η τύχη μου!”