Στη Βόρεια Ελλάδα υπάρχουν θησαυροί. Στο Βέρμιο ψάχνουν αντάρτικες χρυσές λίρες οι ντόπιοι από Νάουσα, Βέροια, Θεσσαλονίκη αλλά και από όλη την Ελλάδα.

Ευρωπαϊκό συνέδριο Χρυσοθήρων στη Νάουσα-Βέροια

στο ξενοδοχείο “Αλέξανδρος” στα 3-5 πηγάδια

Όλοι οι χρυσοθήρες που παρευρέθηκαν στο συνέδριο αντάλλαξαν απόψεις για τους ανιχνευτές μετάλλων και τα ραβδοσκοπικά όργανα. Η εταιρεία Polatidis group κλήθηκε για να παρουσιάσει νέους ανιχνευτές μετάλλων και οι τεχνικοί της επέδειξαν με τον καλύτερο τρόπο τη λειτουργία του κάθε ανιχνευτή μετάλλων. Παρουσιάζονται οι ακόλουθες εταιρείες ανιχνευτών μετάλλων Garett, Nokta, Fisher, Makro, XP, Mineoro, Bounty Hunter, Minelab, White. Οι καλεσμένοι χρυσοθήρες από όλη την Ευρώπη είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν μια ζωντανή παρουσίαση και να χρησιμοποιήσουν οι ίδιοι τους ανιχνευτές μετάλλων.

O κύριος Πολατίδης, που είναι εισαγωγέας και έμπορος ανιχνευτών μετάλλων, είναι χομπίστας ερευνητής εδώ και 30 χρόνια ψάχνοντας για θησαυρούς. Τους εξήγησε τι μπορεί να βρει ένας ανιχνευτής μετάλλων και τι όχι. Πολλές φορές είπε ότι  ένας ανιχνευτής μετάλλων μπορεί να βρει ένα νόμισμα έως και 40 πόντους. Ένα αντικείμενο, όπως μια μικρή σταχτοθήκη θα μπορούν να την εντοπίσουν οι ανιχνευτές μετάλλων το πολύ έως 80 πόντους. Ένα κιβώτιο ή μια κατσαρόλα, θα τη βρουν έως 1,70. Οι ανιχνευτές μπορούν να βρουν ένα καζάνι ή ένα μεγάλο καπάκι από φρεάτιο έως 3μ..

Ο κύριος Πολατίδης εννοεί με αυτό, ότι τα μηχανήματα χρυσού βλέπουν και βρίσκουν επιφάνειες. Όσο πιο μεγάλη είναι η επιφάνεια, τόσο πιο βαθιά μπορεί να βρεθεί. Ο κύριος Πολατίδης αναφέρθηκε βέβαια και στο διαχωρισμό μετάλλων. Τους εξήγησε ότι κάθε μέταλλο έχει τη δική του ταυτότητα. Οι ανιχνευτές Vlf, παλμικοί και τα μαγνητόμετρα, γεωραντάρ και τα ραβδοσκοπικά αποστατικά, μπορούν να αναγνωρίσουν ψηφιακά την ταυτότητα του μετάλλου.

Ο Κλεάνθης Σαμαράς παρουσίασε το νέο του βιβλίο “Κρυμμένοι θησαυροί υπάρχουν” Βραχογραφίες, Σημάδια, Χάρτες, Οδοιπορικά.

Εξήγησε στους συμμετέχοντες πώς να λύνουν τα σημάδια, που βρίσκονται σε βράχια, σε δέντρα, σε πέτρες κτλ. Δέχτηκε πολλές ερωτήσεις από αυτούς που βρήκαν σημάδια και ομοιώματα βράχων, τους εξήγησε ποια σημάδια είναι από την αρχαιότητα, ποια σημάδια και σύμβολα χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαίοι. Δέχτηκε πολλές ερωτήσεις για σημάδια, που έχουν σταυρό, τα οποία τους εξήγησε ότι είναι από το Βυζάντιο. Άλλες ερωτήσεις αφορούσαν το γιατί βρίσκουμε τρύπες σε βράχια σε σχήμα αυγού, αυτά τους εξήγησε ότι είναι από την εποχή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, δηλαδή τούρκικα. Άλλα σημάδια, όπως ένα ξίφος μία κλώσα με πουλάκια, τους διευκρίνισε ότι τέτοια παρόμοια σημάδια, φτιάχνονταν από τα αρχαία χρόνια έως σήμερα.

Στη νεότερη ιστορία πολλές ερωτήσεις ήταν πως έκρυβαν θησαυρούς οι κομιτατζήδες, οι Βούλγαροι, οι αντάρτες, οι Γερμανοί και οι Άγγλοι. Αυτοί χρησιμοποιούσαν σταθερά σημεία, όπως μια εκκλησία, μία γέφυρα, ένα μύλο ή κάποιο νεκροταφείο. Συνήθως κρύβονταν με πυξίδα, απόκρυψη με κώδικα και κάποιο οδοιπορικό. Βέβαια πολύ θησαυροί είναι κρυμμένοι σε σπηλιές και σε αμπριά. Πολλοί από τους χρυσοθήρες που παρευρέθηκαν στη Νάουσα στα 3-5 πηγάδια, μας διηγήθηκαν τη δική τους ιστορία. Πολλοί από αυτούς ισχυρίστηκαν ότι βρήκαν από 10, 20 ή 50 λίρες. Ο κύριος Κλεάνθης Σαμαράς τους εξήγησε ότι αυτά είναι προσήμαδα, κάποια κολαούζα.

Ο κύριος Βασίλης Γκίνης, ερευνητής ραβδοσκόπος, ένας σύγχρονος Ιντιάνα Τζόουνς, τους μίλησε για τα ραβδοσκοπικά όργανα και για τα εκκρεμή.

Ο κύριος Κανάκης Γιώργος αντάλλαξε απόψεις σχετικά με τους χάρτες θησαυρών.

Η κυρία Κωνσταντίνα Μπατσιούλα ειδική σε θέματα μεταφυσικής δραστηριότητας και διαχείρισης ενέργειας μαγνητικών πεδίων, δέχτηκε πολλές ερωτήσεις για μαγεμένες χρυσές λίρες. Στις ερωτήσεις που έγιναν πολλές φορές ειπώθηκε ότι αυτοί που βρίσκουν χρυσές λίρες, μετά από λίγες ημέρες, μήνες ή μέσα ένα χρόνο πεθαίνουν, πιστεύοντας ότι οι χρυσές λίρες έχουν ραδιενέργεια ή κάποιο φύλακα κακών πνευμάτων.

Η κυρία Κωνσταντίνα Μπατσιούλα τους διευκρίνισε ότι όποιο αντικείμενο βγει από το έδαφος, δηλαδή μέσα από τη γη και ήταν θαμμένο για πολλά χρόνια, έχει συσσωρεύσει την ενέργεια της γης. Ότι αυτό έχει μολυνθεί στη διάρκεια του χρόνου και αυτός που θα βρει ένα μεταλλικό κουτί ή χρυσές λίρες ή έναν τάφο τι πρέπει να κάνει. Να το αφήσει ανοιχτό, να απομακρυνθεί 15μ. μακριά να ξεθυμάνει και μετά δεν έχει κανένα πρόβλημα να πάρει τα ευρήματά του. Όσο για τις μαγικές χρυσές λίρες πιστεύει ότι δεν έχουν κακό φύλακα οι λίρες, όλα είναι στο μυαλό μας.

Έκρυβε χρυσές λίρες, χρήματα, πυρομαχικά η Κόκκινη Προβιά στα βουνά. Χρησιμοποιούσε πυξίδες, χάρτες και σκαλιστά σημάδια

Το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και η έναρξη του Ψυχρού Πολέμου, δεν χώρισε μόνο την Ευρώπη στα δύο. Την έριξε σε μια περιπέτεια, της οποίας οι διαστάσεις ήταν επώδυνες και άγνωστες. Σχεδόν τίποτα απ’ όσα έχουν γραφτεί για το πώς διαμορφώθηκε η ιστορία της Ευρώπης τα τελευταία 60 χρόνια δεν είναι αληθινό. Πολιτικοί, στρατιωτικοί και διπλωμάτες, όσοι φαινομενικά κίνησαν τα νήματα της Ιστορίας, πολλές φορές ήταν οι ίδιοι δεμένοι με νήματα σαν μαριονέτες.

Οι ιστορικές εξελίξεις είναι στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα σεναρίων που μηχανεύτηκαν οι πιο σκοτεινοί κύκλοι. Η δυτική Ευρώπη της Δημοκρατίας, που εμφανιζόταν ως ανάχωμα απέναντι στον «κομμουνιστικό κίνδυνο», κυβερνήθηκε μέσα από το πιο αντιδημοκρατικό δημιούργημα των μυστικών υπηρεσιών, αμερικανικών και βρετανικών. Έναν μυστικό στρατό από πολίτες και αξιωματικούς, ο οποίος δημιουργήθηκε για να αντιμετωπίσει μια πιθανή σοβιετική εισβολή, αλλά κατέληξε να κάνει πραξικοπήματα, να χειραγωγεί πολιτικούς και πολίτες και να καθορίζει τις εξελίξεις. Όλα αυτά στο όνομα της Δημοκρατίας και του Έθνους.

H Ελλάδα, όπως η Ιταλία και η Τουρκία, ήταν τα θέρετρα της δράσης αυτού του μυστικού στρατού της CIA, που άρχισε να δρα αμέσως μετά το τέλος του πολέμου. Περιμένοντας τους κόκκινους εχθρούς να εισβάλουν, στα πλαίσια πάντα της υποτιθέμενης αντιμετώπισης του κινδύνου, ακροδεξιοί, φασίστες, εγκληματίες, επαγγελματίες του πατριωτισμού αλλά και εξαπατημένοι, έγιναν εντολοδόχοι και κατάσκοποι ξένων μυστικών υπηρεσιών. Πολλοί απ’ αυτούς κατέχουν ακόμη εξέχουσες θέσεις στην κοινωνία, αφού η δράση τους δεν αποκαλύφθηκε ποτέ. Έλληνες στρατηγοί, όπως άλλωστε Τούρκοι και Ιταλοί, έπαιρναν εντολές από ξένους πράκτορες, εν αγνοία των θεσμικών οργάνων του κράτους. Η επιχείρηση η οποία εκπονήθηκε από το Γραφείο Πολιτικού Σχεδιασμού της CIA ( Office of Policy Coordination O.P.C.) είχε την κωδική ονομασία Stay Behind. Υλοποιήθηκε σε 16 ευρωπαϊκές χώρες μέλη του ΝΑΤΟ αλλά και σε τέσσερις ουδέτερες χώρες (Αυστρία, Σουηδία, Φινλανδία, Ελβετία).

Ο ερυθρός κίνδυνος δεν πραγματοποίησε την υποτιθέμενη απειλή του, αλλά το δίκτυο της Stay Behind, χτύπησε τη Δημοκρατία, δολοφόνησε αντιπάλους και εξόντωσε αμάχους για να στρέψει τον ρου της ιστορίας στην επιθυμητή κατεύθυνση της αποδοχής του Pax Americana.

Το δίκτυο αποκαλύφθηκε το 1989 στην Ιταλία, όπου δρούσε με την κωδική ονομασία Gladio. Ο Ανδρέας Παπανδρέου παραδέχθηκε την ύπαρξη του δικτύου τονίζοντας ωστόσο πως το είχε διαλύσει το 1984. Αυτό όμως δεν ήταν η πλήρης αλήθεια. Το δίκτυο, δηλαδή ουσιαστικά οι κρύπτες με όπλα, ασυρμάτους, λίρες, όπως και τα κέντρα εκπαίδευσης των πρακτόρων είχαν καταργηθεί ως το 1988, αλλά ουδέποτε αποκαλύφθηκε τι πραγματικά έκανε τα χρόνια που περίμενε να εισβάλουν οι Σοβιετικοί. Τα αρχεία του δικτύου καταστράφηκαν στην υψικάμινο του Ασπροπύργου, μαζί με το κομμάτι της βρόμικης ιστορίας. Έτσι τουλάχιστον νόμιζαν.

Εκτός από τα έγγραφα όμως υπάρχουν και οι άνθρωποι. Δεκάδες συνεντεύξεις, χιλιάδες ώρες μαγνητοσκοπήσεων και βιντεοσκοπήσεων, καταγράφουν την ιστορία της επιχείρησης που από λάθος έγινε γνωστή στην Ελλάδα ως «Κόκκινη Προβιά». Οι πρωταγωνιστές, άλλοι επειδή ήθελαν να καταγραφεί η ιστορία, άλλοι από ενοχές, μίλησαν αποκαλύπτοντας όσα έγιναν. Ουσιαστικά οι μαρτυρίες τους και τα έγγραφα ξαναγράφουν τη σύγχρονη ιστορία της χώρας. Τα δύο πραξικοπήματα Παπαδόπουλου και Ιωαννίδη, το Κυπριακό, βομβιστικές επιθέσεις, η έκρηξη στον Γοργοπόταμο τον Νοέμβριο του 1964, οι εκλογές βίας και νοθείας το 1962, η επιλογή πρωθυπουργών και ηγεσίας της Ελληνικού Στρατού, είναι μόνο μερικά απ’ όσα έχουν ως κρυφό πρωταγωνιστή το μυστικό στρατό της CIA στην Ελλάδα.

Η Ελλάδα δεν θα ήταν όπως είναι αν δεν υπήρχε η ελληνική «Κόκκινη Προβιά». Αν και φαντάζει αντιδιαλεκτικό το συμπέρασμα, αφού η ιστορία γράφεται με τα «όταν» και όχι με τα «αν» που θέτουμε εκ των υστέρων, ωστόσο είναι σίγουρο πως δεν θα είχε πέσει σε πολλές από τις περιπέτειες που βασάνισαν εκατομμύρια Έλληνες και τους απογόνους τους, διαιωνίζοντας το κλίμα του εμφυλίου προς όφελος της ανωμαλίας που εξυπηρετούσε τους συμμάχους.

Οι πρωταγωνιστές της «Κόκκινης Προβιάς», όπως και οι εμπνευστές της στο Λάνγκλεϊ, αν και δεν τοποθετήθηκαν ποτέ επίσημα, αφήνουν να εννοηθεί πως ήταν μια επιχείρηση σαν αυτές που είχαν εκπονήσει και τα δύο μπλοκ. Άνθρωποι που μέσα από την παρασκηνιακή τους δράση αιματοκύλησαν την Ελλάδα, λένε πως το έκαναν για να μην πέσει το έθνος στα χέρια των κομμουνιστών. Ταύτισαν τις επιλογές τους με το εθνικό συμφέρον και το συμφέρον της CIA με τον ελληνικό πατριωτισμό. Είναι βέβαια τραγελαφικό, γιατί το σχέδιο «Κόκκινη Προβιά», το πρώτο πράγμα που προέβλεπε ήταν να εγκαταλειφθεί η Ελλάδα βορείως του Αλιάκμονα αν υπήρχε σοβιετική εισβολή. Έτσι ο αγοραίος πατριωτισμός, εξαγορασμένος με χρυσές λίρες και δολάρια απ’ την Αμερική, έστηνε προβοκάτσιες και κυβερνήσεις περιμένοντας να αποτρέψει το χειρότερο. Το δόγμα ήταν απλό: «γιατί να περιμένουμε να μπουν οι κομμουνιστές όταν μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε εδώ που τους έχουμε;». Αφού κατέληξαν στο δόγμα, στη συνέχεια κατέληξαν στο να βαφτίζουν κομμουνιστή όποιον δεν τους ήταν αρεστός. Μια δημοκρατία στα δικά τους μέτρα, με βία, αίμα και αθλιότητες, πήρε σάρκα και οστά ξεσχίζοντας σάρκες άλλων Ελλήνων

Οι αποκαλύψεις που γίνονται σήμερα από τη δημοσιογραφική έρευνα, θα μπορούσαν να έχουν γίνει θεσμικά από το ελληνικό κράτος και μάλιστα από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου. Όχι μόνο δεν έγιναν, αλλά ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του Ανδρέα, ο Αντώνης Δροσογιάννης, υπήρξε αρχηγός αυτού του δικτύου. Τα έγγραφα που δημοσιεύουμε δεν χωρούν αμφισβήτηση. Ο Δροσογιάννης, ως έλληνας αξιωματικός, πριν γίνει υπουργός Άμυνας, στο ίδιο τραπέζι με πράκτορες της CIA, διαπραγματεύεται την προμήθεια «δολοφονικών συσκευών» για το παρακρατικό δίκτυο. Από την ίδια θέση με τον Δροσογιάννη πέρασαν επιφανείς Έλληνες, στρατηγοί που ορκίστηκαν πίστη στο Σύνταγμα, ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός στρατηγός Παπάγος και ο αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ. Η συγκάλυψη του δικτύου, η καταστροφή του αρχείου και η σιωπή έχουν ένα λόγο. Η ιστορία που πιστεύουμε, είναι πιο βολική από την ιστορία όπως υπήρξε.

Η αποκάλυψη του δικτύου της «Κόκκινης Προβιάς», θα απειλούσε το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα και την ίδια τη συμμαχία με τους Αμερικανούς.

Νίκος Κουρής μιλά για όλα. Πτέραρχος, τέως Α/ΓΕΑ και Α/ΓΕΕΘΑ αλλά και ΥΦΕΘΑ, ο Νίκος Κουρής μιλά για όλους και για όλα στον Αντώνη Κακαρά.

Μιλά “για ΝΑΤΟ, «συμμάχους, χούντα, αποκαταστάσεις αντιστασιακών και «αντιστασιακών», για την GLADIO, για τις λοβιτούρες” , όπως σημειώνει στην εισαγωγή του ο Αντώνης Κακαράς ο οποίος προσθέτει:

” Η συνέντευξη πάρθηκε από τον τέως Αρχηγό της Πολεμικής Αεροπορίας και Υφυπουργό Εθνικής Άμυνας για σειρά ετών επί ΠΑΣΟΚ, όταν είχε αποσυρθεί από την ενεργό πολιτική. Ένας από τους βασικούς λόγους της επιδίωξης για τη συζήτηση ήταν ότι η γλώσσα που χρησιμοποιούσε ανέκαθεν (και συνεχίζει όσο η υγεία του το επιτρέπει)  για τα αποκαλούμενα Εθνικά Θέματα και για το ρόλο τού ΝΑΤΟ και των «συμμάχων» μας, είναι ωμή και χωρίς φιοριτούρες.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:

–  Κύριε αρχηγέ σας έστειλα ένα σύνολο ερωτημάτων τα οποία ξεκινούν από την εποχή που μπήκατε στη σχολή ικάρων ή ενταχτήκατε στη πολεμική αεροπορία. Μπορείτε να μου πείτε γιατί επιλέξατε την πολεμική αεροπορία και αν χρησιμοποιήσατε μέσον;

Ν. Για να είμαι τελείως ειλικρινής μπήκα στη σχολή Ικάρων για λόγους βιοποριστικούς. Ήμουνα παιδί φτωχής οικογένειας και δεν είχα τις προϋποθέσεις για κάτι …, για σπουδές μάλλον, ανώτερες ή πανεπιστήμιο ή Πολυτεχνείο. Αυτός ήταν ο λόγος.

–  Πότε μπήκατε και αν μπήκατε με μέσο;

Ν. Όχι, μπήκα με το σπαθί μου. Μπήκα δέκατος μεταξύ σαράντα.

–  Στην τάξη σας, άλλοι μπήκαν με μέσον;

Ν. Μπήκαν. Υποθέτω ναι, δεν μπορώ να ξέρω ακριβώς τι μέσον χρησιμοποίησαν, αλλά ασφαλώς μπήκανε και μερικοί με μέσον. Μερικοί, όχι όλοι.

–  Στο βιβλίο σας λέτε ότι δεν συναντήσατε γόνους μεγαλοαστικών οικογενειών. Τι εννοείτε μ’ αυτό; Και γιατί δεν συναντήσατε;

Ν. Όλα τα παιδιά, σχεδόν όλα της τάξεως μου, ήτανε παιδιά αστικών και αγροτικών οικογενειών.

–  Πως το εξηγείτε αυτό;

Ν. Διότι πιθανώς δεν θέλανε να διακινδυνέψουνε τη ζωή τους για ένα κομμάτι ψωμί. Να θυσιάσουν τη ζωή τους για να προσποριστούν τα προς το ζην.

–  Κύριε αρχηγέ μπήκατε στη σχολή Ικάρων το 1948, βγήκατε το 1950;

Ν. Ναι, ναι.

–  Ακριβώς τότε που τελείωνε ο εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα. Τι σας άφησε αυτή η περίοδος στη σχολή Ικάρων;

Ν. Δεν μπορώ να πω ότι μέσα στη σχολή …, υπήρχε ακόμα και στα χρόνια του εμφυλίου πολέμου ένα έντονο αντιδημοκρατικό πνεύμα. Μάλλον αδιάφορα οι προϊστάμενοι και οι διοικητές μάς περνούσανε το γεγονός ότι, βρισκόμασταν στον εμφύλιο πόλεμο. Αντιμετώπιζαν τον εμφύλιο πόλεμο σαν καθαρώς επαγγελματικό θέμα. Σαν ένα θέμα πολέμου. Σαν επαγγελματίες στρατιωτικοί. Δεν γινόταν προπαγάνδα δηλαδή. Τουλάχιστον φανερή.

–  Κύριε Κουρή, για να μπείτε στη σχολή Ικάρων ψάχτηκε ιδεολογικά η οικογένεια σας ή όχι;

Ν. Σίγουρα ψάχτηκε. Όπως γινόταν για όλες τις οικογένειες των μελλοντικών, υποψηφίων μονίμων στελεχών.

–  Γιατί γινόταν αυτό;

Ν. Γιατί το στράτευμα, οι ένοπλες δυνάμεις την εποχή εκείνη θεωρούσαν ότι έπρεπε να ανήκουν σε ορισμένη πολιτική παράταξη. Και να υποστηρίζουν το υφιστάμενο τότε καθεστώς. Της βασιλείας ή του (…) κατά επέκταση αργότερα, το ’52 και μετά.

–  Το υφιστάμενο καθεστώς κύριε Κουρή, μετά από τον εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα, το πολιτικό καθεστώς ελέγχετο από την δεξιά πολιτική παράταξη, την συντηρητική πολιτική παράταξη. Από εκεί έπαιρναν παιδιά για τις στρατιωτικές σχολές ή όχι;

Ν. Η επιδίωξη ήτανε να παίρνουνε παιδιά δεξιών οικογενειών. Παιδιά οικογενειών που είχανε φανερά εκδηλωθεί υπέρ της δημοκρατικής παρατάξεως δεν είχανε θέση στις στρατιωτικές σχολές των μονίμων στελεχών.

–  Αναφέρεστε στο βιβλίο σας εν εκτάσει στη δίκη των αξιωματικών της αεροπορίας, στα βασανιστήρια και στις καταδίκες.

Ν. Ναι.

–  Και οι θέσεις σας είναι πολύ προχωρημένες ακόμα και για έναν πολιτικό προοδευτικού κόμματος, όπως ήταν το ΠΑΣΟΚ . Πως το εξηγείτε εσείς αυτό;

Ν. Έτυχε να γνωρίζω σχεδόν όλους εκείνους, που καταδικάστηκαν την εποχή εκείνη. Με μερικούς από αυτούς ήμασταν συνάδερφοι εκπαιδευτές αέρος στη σχολή ικάρων. Γνώριζα λοιπόν τον χαρακτήρα τους, ήξερα για τα δημοκρατικά τους φρονήματα, τα οποία δεν ξεπερνούσανε τα όρια του νόμιμου καθεστώτος της εποχής εκείνης, δηλαδή οι άνθρωποι δεν ήτανε κομμουνιστές, ήτανε απλώς κεντρώοι. Και επειδή ορισμένοι παράγοντες του καθεστώτος με τη σύμπραξη των Αμερικανών θελήσανε να δημιουργήσουνε ένα φάντασμα κομμουνιστικής απειλής την εποχή εκείνη για να κάνουνε εκκαθαρίσεις στο στράτευμα, σκηνοθέτησαν τη λεγόμενη δίκη των αεροπόρων. Και όλοι αυτοί όπως φαίνεται, τελικά αθωώθηκαν με ένα νομοσχέδιο, με νόμο που έκανε η ίδια η δεξιά παράταξη, ο Καραμανλής. Για να ολοκληρωθεί βέβαια η δικαίωση από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ  πολύ αργότερα, που αποκαταστάθηκαν στους ανώτερους βαθμούς, όσοι θέλουν.

–  Εντούτοις κύριε Κουρή, τον εμφύλιο πόλεμο τον έβγαλε πέρα και κεντρώο κόμμα και εκτελέσεις γινόντουσαν επί κεντρώων κομμάτων στην κυβέρνηση, τις οποίες σταμάτησε ο Καραμανλής, που έντονα επικρίνετε στο βιβλίο σας. Πως εξηγείτε ότι ακόμα και αξιωματικοί προερχόμενοι από κεντρώες οικογένειες, απαγορευόταν να μπουν στις παραγωγικές σχολές;

Ν. Δεν την καταλαβαίνω τη θέση σας.

–  Κεντρώα κόμματα διεξήγαγαν τον εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα ή όχι;

Ν. Στην ουσία δεν τον έκαναν τον εμφύλιο πόλεμο οι κυβερνήσεις οι κεντρώες. Αλλά το παρακράτος. Το οποίο στην ουσία κυβερνούσε τον τόπο. Δηλαδή ο Πλαστήρας δεν είχε καθόλου συμμετοχή στην εκτέλεση του Μπελογιάννη, παραδείγματος χάριν. Το παρακράτος λειτούργησε πίσω από την πλάτη και κάνουνε τα πόδια στις κυβερνήσεις Πλαστήρα.

–  Ελεγχόμενο το παρακράτος από ποιους;

Ν. Από τους Αμερικανούς.

–  Μόνο από τους Αμερικανούς ή και από φορείς εδώ στην Ελλάδα;

Ν. Και από φορείς εντός της Ελλάδας και συγκεκριμένα από φορείς των ανακτόρων, οι οποίοι και αυτοί με τη σειρά τους ελέγχονταν από πράκτορες της C.I.A..

–  Είπατε ήδη δύο βαριά πράγματα, τα οποία τα αναφέρετε κατ’ επανάληψη στο βιβλίο σας. Πράκτορες της C.I.A. σε επαφή με τα ανάκτορα και τα ανάκτορα να ελέγχουν το παρακράτος. Που το στηρίζετε αυτό;

Ν. Το στηρίζω σε μαρτυρίες των ίδιων των Αμερικανών, Αμερικανών παραγόντων σημαντικών την εποχή εκείνη, οι οποίοι σε βιβλία τους αργότερα, αποτύπωσαν τις σχέσεις ανακτόρων και C.I.A.

–  Αυτά που μνημονεύετε στο βιβλίο σας ή κύριε Κουρή {τα διαπιστώσατε} κατέχοντας, μετά το ’75-’76 όταν ήρθε η σειρά σας, ηγετικές θέσεις στις ένοπλες δυνάμεις αλλά και στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας; {Πού τα} βρήκατε, αυτά τα οποία λέτε σήμερα και στο βιβλίο σας;

Ν. Τα ίχνη αυτών που αναφέρω τώρα, τα βρήκα εγώ όταν έγινα αρχηγός του επιτελείου Εθνικής Άμυνας.

–  Που τα βρήκατε;

Ν. Στη λεγόμενη ΄΄κόκκινη προβιά΄΄. Στη σύνδεση δηλαδή με συμφωνία του ’56, διευθυντού της C.I.A. με τον τότε αρχηγό ΓΕ.Ε.ΘΑ., η οποία συμφωνία προέβλεπε την συνεργασία των δυνάμεων καταδρομών με μια ξένη υπηρεσία πληροφοριών.

–  Κύριε αρχηγέ, αυτά τα λέτε στο βιβλίο σας και τα γνωρίζω. Που τα βρήκατε, σε τι έγγραφα στηρίζετε αυτή σας την αποκάλυψη και στο βιβλίο σας;

Ν. Στην συμφωνία. Στο κείμενο της συμφωνίας. Αλλά όχι μόνο στη συμφωνία και στην ύπαρξη ενός γραφείου παράνομου θα έλεγα, το οποίο λειτουργούσε μέσα στην περίβολο του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και στο οποίο, από καιρό σε καιρό, έρχονταν άνθρωποι της C.I.A. σε επαφή με εντεταλμένους, εξουσιοδοτημένους και μεμυημένους αξιωματικούς του στρατού των ελληνικών δυνάμεων. Ήταν ένα γραφείο[1] στο οποίο κυκλοφορούσαν αυτοκίνητα με στρατιωτικούς αριθμούς και υπήρχε, βρήκα εγώ τουλάχιστον, ένα χρηματοκιβώτιο με χιλιάδες λίρες. Και όταν αποκάλυψα την ύπαρξη, μου απεκαλύφθη ο αξιωματικός των ειδικών δυνάμεων από τον ταγματάρχη, τον υποστράτηγο, η ύπαρξη αυτού του κυκλώματος και του δικτύου των χιλίων περίπου κρυπτών, στις οποίες είχανε εναποθηκευτεί υλικά, κυρίως σοβιετικής κατασκευής. Αφού ενημέρωσα τους αρχηγούς των Γενικών επιτελείων, πήραμε απόφαση να ενημερώσουμε τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, στον οποίο εισηγήθηκα να διαλύσουμε το κύκλωμα αυτό και να σταματήσουμε κάθε επαφή μεταξύ της C.I.A. και των αξιωματικών των ενόπλων δυνάμεων. Και συγκεκριμένα των αξιωματικών, ορισμένων αξιωματικών, των δυνάμεων καταδρομών.

–  Κύριε Κουρή αυτό που μου λέτε τώρα και το έχετε γράψει και στο βιβλίο σας, συμβαίνει όταν εσείς είστε αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας. Δηλαδή μεταξύ των ετών;

Ν. ’84 και ’89.

–  Γνωρίζετε πολύ καλύτερα από εμένα, ότι η επιβίωση τέτοιων μηχανισμών και γραφείων έστω και παράνομα, στα πλαίσια των ενόπλων δυνάμεων, προϋποθέτει χρήματα και γνώση της ηγεσίας και γνώση σε ένα ευρύ φάσμα αξιωματικών. Από το 1953 λοιπόν ή το ’55;

Ν. Το ’55.

–  Το ’55 που υπάρχει αυτή η συμφωνία, μέχρι το ’85 – ’87 που εσείς το βγάλατε στην επιφάνεια, αυτή η οργάνωση, η ΄΄κόκκινη προβιά΄΄ όπως τη λέτε ή η ΄΄επιχείρηση/σχέδιο επιθετικής επιστροφής΄΄ όπως την λένε του στρατού ξηράς, δεν ήταν σε γνώση των κυβερνήσεων; Και της δικτατορίας ακόμα;

Ν. Προσωπικά αμφιβάλω αν ήτανε αυτά τα πράγματα σε γνώση των δημοκρατικών κυβερνήσεων, ακόμα και των αρχηγών των Γενικών Επιτελείων. Είμαι βέβαιος, παραδείγματος χάριν, ότι ο ναύαρχος Αυγέρης στο λίγο διάστημα που έμεινε σαν αρχηγός του Γενικού Επιτελείου, δεν είχε ιδέα από αυτό το σύστημα. Σίγουρα δεν είχε η Βουλή των Ελλήνων, σίγουρα δεν είχανε γνώση οι πρωθυπουργοί, έστω και οι δεξιοί.

–  Ο Αυγέρης να το καταλάβει κανείς γιατί ήταν προελεύσεως και ναυτικού και του στρατού ξηράς ειδικά ένα τέτοιο σχέδιο δεν θα το έλεγαν στον Αυγέρη μάλιστα. Αλλά εσείς λέτε ξεκάθαρα στο βιβλίο σας και είπατε και σήμερα, ότι το παλάτι και η C.I.A. ήλεγχαν το παρακράτος και προσθέτω εγώ και τις ένοπλες δυνάμεις, γιατί το γράφετε στο βιβλίο σας. Πως το ήλεγχαν; Πως ήλεγχαν τις ένοπλες δυνάμεις, το παρακράτος και η C.I.A., χωρίς να γνωρίζει η κάθε κυβέρνηση;

Ν. Η κυβέρνηση, οι κυβερνήσεις μάλλον, της εποχής εκείνης, της προδικτατορικής εννοώ, είχαν πιθανώς την εντύπωση ότι αυτές οι συνεργασίες γινόντουσαν στα πλαίσια του Ν.Α.Τ.Ο.. Ενώ οι συμφωνίες γινόντουσαν εκτός Ν.Α.Τ.Ο.. Ήτανε (…) συμφωνίες και μάλιστα περίεργες, μεταξύ μιας υπηρεσίας πληροφοριών ενός κράτους και ενός τμήματος των ενόπλων δυνάμεων της χώρας, των ειδικών δυνάμεων. Και δεν είναι καθόλου περίεργο, που διάβασες στο βιβλίο μου, ότι το κίνημα του ’67, 21η Απριλίου το ’67.  Έγινε κυρίως από τις δυνάμεις αυτές, τις λεγόμενες δυνάμεις καταδρομών.

Ανιχνευτές, μαγνητόμετρα, γεωραντάρ, ραβδοσκοπικά όργανα, εκκρεμές, ανιχνευτές μετάλλων ασφαλείας, πύλες ανίχνευσης, αδιάβροχοι ανιχνευτές μετάλλων, κάμερες βυθού, πιάτα χρυσού, ανιχνευτές για φυσικό χρυσό στο κατάστημα Polatidis group.

Ραβδοσκοπικά, αποστατικά ραβδοσκοπίας εντοπισμού μετάλλων, αποθηκών, αποκρύψεων, σπηλιών, έρευνας σε μεγάλη απομακρυσμένη απόσταση.

Ανιχνευτές μετάλλων και χρυσού.

Μηχανήματα μετάλλων και χρυσού.

Ανιχνευτής χειρός και χρυσού.

Ανιχνευτές χειρός και μετάλλων.

Ραβδοσκοπικά μηχανήματα για εύρεση χρυσού και μετάλλων.

Στο κατάστημα μας θα βρείτε όλους τους  ανιχνευτές μετάλλων.

–  Υπονοείτε δηλαδή ότι στην GLADIO ή στη σχεδίαση επιθετικής επιστροφής, που το κυρίαρχο βάρος έπεφτε στις δυνάμεις καταδρομών, υπήρχε και η σχεδίαση για επιβολή δικτατορίας στην Ελλάδα; Αυτό πρώτη φορά ακούγεται.

Ν. Δεν μπορώ να πω μετά βεβαιότητας ότι υπήρχε τέτοιο σχέδιο, πάντως ότι ήτανε ένα κύκλωμα, μια σχεδίαση σαφώς αντικομουνιστική και παράνομη, είμαι βέβαιος. Διότι δεν ήτανε σε γνώση της Βουλής των Ελλήνων και πιστεύω και της ηγεσίας των ενόπλων δυνάμεων, της εκάστοτε ηγεσίας των ενόπλων δυνάμεων. Ήτανε σε γνώση μόνο ορισμένων στελεχών, τα οποία είχανε ειδικές σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το 2017 ο Πολατίδης σας ενημερώνει για τις χρυσές λίρες, τους ανιχνευτές μετάλλων, τη ραβδοσκοπία και τα εκκρεμή.

Τι πρέπει να γνωρίζουμε για τις χρυσές λίρες για να μην χάνουμε χρήματα. Βασικός κανόνας: Πρέπει να μάθουμε ποια λίρα έχουμε βρει ή έχουμε αποκτήσει από κάποιο συγγενικό μας πρόσωπο. Μπορεί να μας τη χάρισαν στο γάμο μας, να αποκτήσαμε λίρες από τον παππού ή την γιαγιά μας ή κάποια χρυσαφικά να τα αποκτήσαμε από τα πεθερικά μας.
Οι γαλλικές χρυσές λίρες, κοπής από 1899-1914 απεικονίζουν ένα κοκοράκι. Πρόκειται για ένα εθνικό σύμβολο της Γαλλίας, σύμβολο δημοκρατίας. Οι Γάλλοι ανεπίσημα είχαν τον κόκορα ως ισχυρό χριστιανικό σύμβολο που χρονολογείται από όταν η Γαλλία ήταν γνωστή ως Γαλατία. Η λίρα αυτή έχει βάρος 6,45 γραμμάρια και 90.0% χρυσό.

Χρυσή Λίρα Γαλλίας

Οι χρυσές τούρκικες λίρες ήταν το νόμισμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από το 1844 ως και τις 29 Οκτωβρίου 1923. Μία λίρα έχει περιεκτικότητα σε καθαρό χρυσό 6,61519 γραμμάρια και σε καθαρό ασήμι 99,8292 γραμμάρια.

Χρυσή Λίρα Τουρκίας

Η χρυσή λίρα Αγγλίας του 1817 επανεμφανίστηκε ως νόμισμα μιας ευρείας νομισματικής μεταρρύθμισης και έκτοτε κυριάρχησε παγκοσμίως λόγω της επέκτασης της Μ .Βρετανίας σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται για λίρες τεράστιας αξίας καθώς η κοπή του 1819 είναι εξαιρετικά σπάνια γιατί έχουν κοπεί μόνο 3.574 κομμάτια. Έχει τα εξής χαρακτηριστικά: βάρος 7,9881 γραμμάρια και η περιεκτικότητα της σε χρυσό είναι 22 καράτια.

Χρυσή Λίρα Αγγλίας

Ας πούμε και λίγα λόγια για τα πεντόλιρα:
Πεντόλιρο Αγγλίας: Το 1820 από τον Άγγλο βασιλιά George III εκδόθηκε το πρώτο χρυσό νόμισμα των 5 λιρών Αγγλίας. Η περιεκτικότητα χρυσού στο κράμα κατασκευής του είναι 91,6 ή αλλιώς 22 καράτια. Τα πεντόλιρα της Αγγλίας από το 1820 και έπειτα έχουν διάφορες αναπαραστάσεις στις όψεις του νομίσματος. Διαφορετική χρονολογία κοπής πεντόλιρου έχουμε και διαφορετική αναπαράσταση.

Χρυσό Πεντόλιρο Αγγλίας

Χρυσά σπάνια νομίσματα της Ελλάδος:
Χρυσό νόμισμα 20 δραχμών του 1833. Στο νόμισμα αυτό η μία όψη φέρει ημερομηνία, αξία και τον βασιλικό θυρεό πλαισιωμένο από δάφνινο στεφάνι. Στην άλλη όψη συναντάμε την προτομή του Όθωνα σε νεαρή ηλικία να κοιτάει αριστερά και την επιγραφή «ΌΘΩΝ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ». Η σύνθεση του μετάλλου είναι 0,900 χρυσός και 0,100 χαλκός.

Χρυσό Νόμισμα 20 Δραχμές

Χρυσά νομίσματα 50 και 100 δραχμών του 1876. Αποτελείται από 90% χρυσό και 10% χαλκό. Απεικονίζεται ο βασιλιάς Γεώργιος Α σε νεανική μορφή και η κεφαλή είναι στραμμένη προς τα δεξιά. Είναι τα μεγαλύτερα σε αξία χρυσά νομίσματα της σειράς λόγω βάρους και χαμηλής ποσότητας παραγωγής.

Χρυσά Βασιλικά Νομίσματα 50 & 100 Δραχμές

Χρυσό νόμισμα 10 δραχμών του 1876. Αποτελείται από 90% χρυσό και 10% χαλκό. Απεικονίζεται ο βασιλιάς Γεώργιος Α σε νεανική μορφή και η κεφαλή είναι στραμμένη προς τα δεξιά.

Χρυσό Νόμισμα 10 Δραχμές

Στα χρυσά του 1876 περιλαμβάνονται το πεντάδραχμο, το δεκάδραχμο και το εικοσάδραχμο.

Χρυσό Νόμισμα 5 & 20 Δραχμές

Όσα πιο πολλά γνωρίζουμε για τις χρυσές λίρες, γα τα πεντόλιρα και για τα ελληνικά χρυσά νομίσματα με τους βασιλιάδες τόσο πιο εύκολα μπορούμε να αξιολογούμε όλα αυτά που βρέθηκαν στα χέρια μας από τους παππούδες μας ή βρέθηκαν στα μπαούλα. Πρόκειται για μια κληρονομιά ανεκτίμητης αξίας που το μόνο που μένει είναι να την αξιοποιήσουμε.

Μαθαίνουμε περισσότερα από τον Πολατίδη για τους ανιχνευτές χρυσού.

Τι πρέπει να γνωρίζει ο πελάτης αγοράζοντας έναν ανιχνευτή μετάλλων. Οι πιο πολλοί ψάχνοντας στο διαδίκτυο για ανιχνευτή μετάλλων μπερδεύονται. Πρέπει να γνωρίζουν τι θέλουν να ψάξουν. Όταν γνωρίζουν το αντικείμενο που θέλουν να βρουν στο έδαφος, καλά είναι να πάρουν τη γνώμη από έναν επαγγελματία έμπορο για να τους προτείνει το καταλληλότερο για τη περίπτωση τους. Μ αυτό τον τρόπο εξοικονομούνε χρήματα. Μπορούν να αγοράσουν ανιχνευτή με 200, 400, 600,1000 ευρώ.

Τι βρίσκει ένας ανιχνευτής μετάλλων. Ένας ανιχνευτής μετάλλων βρίσκει όλα τα μέταλλα στο έδαφος. Για παράδειγμα ένα νόμισμα μπορεί να το βρει από τους 0 πόντους ως τους 40 πόντους. Ένα χάλκινο βραχιόλι μπορεί να το βρει από τους 0 ως τους 70 πόντους. Μια κατσαρόλα μπορεί να τη βρει από τους 0 ως το 1,20. Με λίγα λόγια όλοι οι ανιχνευτές μετάλλου βρίσκουν την επιφάνεια του αντικειμένου, όσο πιο μεγάλη είναι τόσο πιο βαθιά μπορούμε να τη βρούμε. Κανένας ανιχνευτής δεν μπορεί να βρει μια λίρα στο ένα μέτρο βάθος.

Ας πούμε και λίγα λόγια για το διαχωρισμό. Τώρα τα πιο εξελιγμένα μηχανήματα έχουν την τεχνολογία και την τεχνογνωσία με ειδικά φίλτρα, νέες τεχνολογίες στην οθόνη του ανιχνευτή μετάλλων με τρισδιάστατη απεικόνιση, πατώντας ένα κουμπί να μπορούμε να απορρίψουμε όλα τα μέταλλα που είναι άχρηστα στο έδαφος. Όλα τα μέταλλα έχουν το δικό τους DNA. Για παράδειγμα τα σιδηρούχα, μη σιδηρούχα μέταλλα. Με λίγα λόγια τα ευγενή. Βέβαια μπορούμε και τα έγχρωμα μέταλλα να τα διαχωρίσουμε τέλεια αφού ο ανιχνευτής μετάλλων είναι ψηφιακός π.χ. για ένα καρφί, ένα πέταλο, ένα σύρμα, ένα σίδερο κτλ. ξέρουμε ότι στην οθόνη θα μας βγάλει ένα νούμερο ως το 30 δίνοντας εντολή στο μηχάνημα να μη βρούμε τα καρφιά.

Μ αυτό τον τρόπο μπορεί και τα απορρίπτει. Ασχολούμαστε δηλαδή με τα πιο ευγενή μέταλλα όπως είναι ο χρυσός, το ασήμι και τα άλλα πολύτιμα μέταλλα. Οι ανιχνευτές χρυσού είναι τόσο εξειδικευμένοι που έχουν τη δυνατότητα να γνωρίζουν την ταυτότητα όλων των μετάλλων με μεγάλη ακρίβεια και να προσδιορίσουν και το βάθος. Ένα μεγάλο μυστικό στις κατασκευαστικές εταιρείες ανιχνευτών μετάλλων όπως η Garrett, η Makro, η Fisher, η Nocta, η Minelab κτλ. Έχουνε μεγάλο ανταγωνισμό στην παγκόσμια αγορά και έτσι καταφέρανε να κατασκευάσουνε μηχανήματα με λίγα χρήματα προς τους πελάτες.

Τι δεν μπορούν να κάνουν οι ανιχνευτές μετάλλων.
Δεν μπορούν να κάνουν διάκριση μετάλλου μέσα στο μέταλλο. Δηλαδή ένα κιβώτιο αν έχει μέσα χρυσές λίρες βλέπουν οι ανιχνευτές και διαβάζουν την εξωτερική επιφάνεια. Δεν θα μπορούν να δουν αν έχει χρυσές λίρες αλλά θα δουν ένα σιδερένιο κιβώτιο. Για παράδειγμα ένα πήλινο δοχείο αν έχει μέσα χρυσά νομίσματα, κοσμήματα και λίρες το μηχάνημα θα τους πει πολύ ξεκάθαρα ότι υπάρχει ένας θησαυρός. Αυτό συμβαίνει γιατί το περίβλημα του δεν είναι μεταλλικό. Έτσι μπορούμε να δούμε ότι έχει μέσα τα αντικείμενα που αναφέραμε. Ένα ξύλινο κιβώτιο αν έχει πεντόλιρα, το μηχάνημα θα διαπιστώσει με ευκολία πως υπάρχουν μέσα σε αυτό πεντόλιρα.

Τα μηχανήματα είναι τα VLF, τα παλμικά, τα μαγνητόμετρα, οι κιβωτιοεντοπιστές, τα γεωραντάρ, οι φασματογράφοι και οι ανιχνευτές τρισδιάστατης απεικόνισης.

Ο Πολατίδης πιστεύει σε τρία πράγματα που πρέπει να δουλέψουν αρμονικά. 1ον να υπάρχει ένας στόχος/αντικείμενο. 2ον ένα καλό μηχάνημα και 3ον ένας καλός χειριστής. Όταν τα 3 αυτά συγχρονιστούν και δουλέψουν μαζί δεν μπορεί να μείνει τίποτα κρυμμένο στη γη, όλα θα βγουν στο φως της επιφάνειας.

Όποιος χρησιμοποιεί έναν ανιχνευτή μετάλλων πρέπει να το δει σαν χόμπι. Χρησιμοποιείται στην παγκόσμια αγορά ως μέσο για να ψάχνει μετεωρίτες που έχουν μεγάλη αξία για τους συλλέκτες. Πολλοί βέβαια χρησιμοποιούν τους ανιχνευτές για να βρουν φυσικό χρυσό όπως είναι τα ρινίσματα χρυσού. Τα τελευταία χρόνια πολλοί Έλληνες και ξένοι τους χρησιμοποιούν προκειμένου να βγάλουν ένα καλό μεροκάματο ψάχνοντας στις παραλίες και βρίσκοντας χαμένα αντικείμενα όπως χρήματα π.χ. του ενός ή των δύο ευρώ και διάφορα άλλα νομίσματα διάφορης αξίας ή αναζητώντας χρυσά βραχιόλια, δαχτυλίδια, σταυρουδάκια, καδένες κτλ. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι να χρησιμοποιείται ένας ανιχνευτή με μεράκι και αγάπη, να το ζει αυτός που το χρησιμοποιεί ως μια ξεχωριστή εμπειρία.

Αποστέλλουμε ανιχνευτές μετάλλων με αντικαταβολή στη Λαμία, Αθήνα, Λάρισα, Καβάλα, Κοζάνη, Βέροια, Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Κρήτη, Ρόδο, Κέρκυρα, Αλεξανδρούπολη, Πάτρα, Ξάνθη, Ιωάννινα, Κομοτηνή και στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Ραβδοσκοπία

Η ραβδοσκοπία είναι μία αρχαία τέχνη αναζήτησης που έκανε την εμφάνιση της εδώ και πολλούς αιώνες από διάφορους πολιτισμούς, Αρχαία Ελλάδα, Αίγυπτο, Κίνα κτλ. Η ραβδοσκοπία είναι μαγεία, χάρισμα, τέχνη. Βέβαια στη ραβδοσκοπία χρησιμοποιούμε κάποιο όργανο που μπορεί να είναι από ένα απλό κλαδί ελιάς, μια λυγαριά σε στυλ διχάλας, ένα απλό σύρμα, μία χάλκινη βέργα στυλ Γ ή δύο βέργες στυλ Γ. Μπορούμε να ψάξουμε και ομαδικά με τέσσερις βέργες. Σ αυτή την περίπτωση εντοπίζονται και τα λιγότερα λάθη. Ο τρόπος που θα ψάξει ένας ραβδοσκόπος είναι μοναδικός και ξεχωριστός. Πολλοί ραβδοσκόποι ψάχνουν να βρουν νερό, χαμένα αντικείμενα στο έδαφος, πολύτιμους λίθους.

Ένας ραβδοσκόπος είναι ένα πηνίο από μόνος του. Τα όργανα που χρησιμοποιεί τον βοηθάνε να δει σε ποια κατεύθυνση βρίσκεται κάτι και συγκεντρώνεται πάνω στο όργανο π.χ τα εκκρεμή, οι βέργες, τα δίδυμα. Είναι ένα δεύτερο πηνίο που ενσωματώνεται με το πρώτο πηνίο δημιουργώντας μια ενέργεια προς μία κατεύθυνση. Γνωρίζουμε ότι ο βοράς είναι πιο κοντά στο μαγνητικό κέντρο της γης. Ο ραβδοσκόπος καλό είναι να ξεκινάει πάντα από τον βορά γι αυτό το ιδανικό είναι να έχει μια πυξίδα μαζί του για να μπορεί να προσανατολίζεται πιο εύκολα. Οι Αρχαίοι Έλληνες, οι Αιγύπτιοι, οι Κινέζοι χρησιμοποιούσαν τη ραβδοσκοπία για να βρίσκουν νερό, σίδηρο, ασήμι, χαλκό, μολύβι και διάφορα πολύτιμα κοιτάσματα όπως ο φυσικός χρυσός κτλ.

Μερικά πράγματα που πρέπει να γνωρίζουμε για έναν ζωντανό οργανισμό. Κατά τη διάρκεια της ημέρας ξοδεύει μεγάλη ποσότητα ενέργειας και το βράδυ κατά τη διάρκεια του ύπνου επαναφορτίζει τις μπαταρίες του. Αυτή είναι μία διαδικασία που πραγματοποιείται αυτόματα ώστε να προστατεύεται το φυσικό μας σώμα. Είναι πολύ σημαντικό να μάθουμε να επικεντρώνουμε τη σκέψη μας στον επιθυμητό στόχο κατά τη διάρκεια της χρήσης οργάνου. Ένας καλός ραβδοσκόπος κατά τη διάρκεια έρευνας θα πρέπει να σκέφτεται το στόχο που επιθυμεί. Όσο απλό και να φαίνεται, είναι εξαιρετικό δύσκολο, χρειάζεται πολύ εξάσκηση για να το καταφέρουμε. Η θετική σκέψη και το ανοιχτό μυαλό είναι το μυστικό για να πετύχουμε θετικά αποτελέσματα στη ραβδοσκοπία.

Τα άτομα που είναι ιδιαιτέρως απαισιόδοξα και δεν έχουν εμπιστοσύνη στις δυνατότητες τους ενδεχομένως να μην δοκιμάσουν ποτέ να χρησιμοποιήσουν αυτό το όργανο. Τα ραβδοσκοπικά όργανα είναι πολύ καλοί δέκτες όλων των σημάτων που διαχέονται στην ατμόσφαιρα, όπως είναι τα μαγνητικά πεδία, τα σήματα κινητής τηλεφωνίας, τα ραδιοκύματα. Γι αυτό καλό είναι να χρησιμοποιούνται με παύσεις και για μικρά χρονικά διαστήματα. Οι καλύτερες ώρες για να κάνουμε έρευνα με ένα όργανο ραβδοσκοπίας είναι οι νυχτερινές γιατί έχουμε λιγότερες παρεμβολές στην ατμόσφαιρα και δεν εμπλέκονται ψευδή σήματα π.χ ηλεκτρικές εκπομπές, ασύρματα δίκτυα.

Όσο νεότερος είναι αυτός που αρχίζει να μαθαίνει την τέχνη της ραβδοσκοπίας τόσο καλύτερα αποτελέσματα θα έχει γιατί το μυαλό σε μικρή ηλικία δεν είναι εγκλωβισμένο στις σκέψεις που βασανίζουν την αντίληψη μας. Όταν ψάχνετε ένα θησαυρό θα συνειδητοποιήσετε ότι είτε το εκκρεμές είτε οποιοδήποτε άλλο όργανο χρησιμοποιείτε έλκεται περισσότερο από κάτι που είναι θαμμένο μέσα στη γη παρά από κάτι που βρίσκεται στην επιφάνεια. Κατά τη διάρκεια της χρήσης του ο χειριστής πρέπει να έχει συγκεκριμένη στάση στο σώμα του. Πρέπει να στέκεται χαλαρός με τα πόδια ελαφρώς απομακρυσμένα. Σε περίπτωση που χρησιμοποιούμε βέργες κατά την έρευνα μας δεν πρέπει να τις πιέζουμε υπερβολικά και να τις αφήνουμε να σταθεροποιούνται ελεύθερα στα χέρια μας.

Εκκρεμές

Διαδεδομένο ραβδοσκοπικό όργανο αποτελεί το εκκρεμές. Συνδέεται με τον υποσυνείδητο εαυτό μας και δίνει απαντήσεις με την κίνηση του. Αυτό που χρειάζεται από τον χειριστή του είναι αυτοσυγκέντρωση και καθαρή σκέψη. Είναι πολύτιμος σύμμαχος όταν ψάχνουμε κάποιο θησαυρό καθώς η κίνηση του εκκρεμούς μας κατευθύνει προς το στόχο που επιθυμούμε. Ένα εκκρεμές για να είναι περισσότερο αποτελεσματικό συνίσταται να είναι φτιαγμένο από υλικά με μεγαλύτερη αγωγιμότητα όπως είναι ο χαλκός, ο χρυσός και το ασήμι.

Εκτός όμως από την ιδιότητα που έχει το εκκρεμές να εντοπίζει διαφόρων ειδών κοιτάσματα ή να εντοπίζει υπόγειες πηγές νερού μπορεί να κάνει τη καθημερινότητα μας πιο εύκολη. Δίνει απαντήσεις στα ερωτήματα που του θέτουμε ή αποτελεί πολύτιμος βοηθός για να βρίσκουμε αντικείμενα που έχουμε χάσει. Ο αυτοέλεγχος των συναισθημάτων και η αντικειμενική μας στάση απέναντι στα γεγονότα θα βοηθήσει ώστε να δίνει το εκκρεμές σωστές εκτιμήσεις.

Από όλα αυτά αντιλαμβανόμαστε για ποιο λόγο η ραβδοσκοπία έχει τόσο ευρεία χρήση ανά τους αιώνες. Εφαρμόζεται η τέχνη αυτή ήδη από τους προϊστορικούς χρόνους. Μέχρι σήμερα αποτελεί τρόπο μέτρησης της γήινης ακτινοβολίας και των ενεργειακών δικτύων σε όλους τους χώρους. Είναι ένα μυστικό μονοπάτι γνώσης που χρειάζεται θάρρος και θέληση για να το διαβούμε. Τότε η ραβδοσκοπία θα αποκαλύψει τα ευεργετικά αποτελέσματα της και θα δώσει άλλο νόημα στην ζωή μας.

Σημάδια

Πολλοί από εμάς έχουμε βρει κάποια σημάδια σκαλιστά πάνω σε βράχια, πέτρες και δέντρα τα οποία είναι χαραγμένα και έχουν κάποια σχήματα, κάποια γράμματα, κάποιες παραστάσεις και κάποια σύμβολα. Θα σας αναφέρω κάποια σημάδια που είναι πιο γνωστά και διαδεδομένα. Υπάρχουν σημάδια με πέταλο, μία κλώσα, έναν ήλιο, ένα καντάρι, μια πέρδικα, μία αρκούδα, έναν σταυρό, ένα σίδερο μπηγμένο σ ένα δέντρο, κάποιες τρύπες στα βράχια ή στις πέτρες, μια ξιφολόγχη, μία πατούσα, έναν λύκο, ένα ελάφι, μια χελώνα, ένα λαγό κτλ. Από αυτά τα σημάδια κάποια είναι κομιτατζίδικα.

Οι κομιτατζήδες κρύβανε κοντά σε εκκλησίες με προσήμαδα και κολαούζα. Οι Τούρκοι συνήθως έκρυβαν θησαυρούς σε σπίτια, μύλους, γέφυρες κτλ. Οι αντάρτες λόγω της βιασύνης και της πίεσης που ένοιωθαν, έκρυβαν πιο πρόχειρα τον οπλισμό τους και τα χρήματα τους. Οι συναγωνιστές χρησιμοποιούσαν πιο πολύ τα δέντρα όπως επίσης και τις πηγές και τις γέφυρες και πολλά άλλα.

Βέβαια πολλά σημάδια είναι φυσικά όπως μυώματα , σταθερά βράχια ή μπορεί να αποτελεί σημάδι όταν δυο ποτάμια ενώνονται. Πολλά σημάδια κρύβουν διάφορα μυστικά από οπλισμό μέχρι και χρήματα και διάφορα άλλα. Το κάθε ένα έχει το δικό του μυστικό και παραπέμπει σε έναν δημιουργό. Ο κάθε δημιουργός φτιάχνει ένα σημάδι είτε για προσωπικούς του λόγους είτε από απλό ενδιαφέρον είτε γιατί κρύβει ένα μεγάλο μυστικό. Λόγου χάριν ένας τσοπάνης μπορεί να έχει φτιάξει ένα σημάδι για να του θυμίζει κάτι ή για να περάσει την ώρα του.

Όμως τα περισσότερα σημάδια κρύβουν πολλά μυστικά δικά του. Καλά είναι να μην καταστρέφονται τα σημάδια γιατί αν τα καταστρέφονται, καταστρέφεται και η δημιουργία ενός ανθρώπου η οποία έχει κάποια σημασία και έχει φτιαχτεί για κάποιο λόγο. Ένα σημάδι οδηγεί σ ένα άλλο σημάδι. Αυτά είναι κομιτατζίδικα και μπορεί να είναι ένα οδοιπορικό. Όπως σας ανέφερα για τα σημάδια πιο πάνω σε κάποια βρέθηκαν χρυσές λίρες και σε άλλα βρέθηκαν πολεμικό υλικό.